
In deze boekjes staat hoe lieveheersbeestjes vrijen. Wat hoofdluizen op je kop doen. Hoe spinnen gitaar spelen
en hoe duizendpoten voelen en ruiken. De zwart-wit tekeningetjes van al die kriebelbeestjes zijn van Brigida.
Zie je dat de tekeningen op de omslagen van de drie boekjes bij elkaar
aansluiten? Dat had Brigida leuk bedacht.
De
allergrootste verrassing? Op een ochtend in juni 1997 belde de uitgever en riep opgewonden door de telefoon: 'Ditte! Ditte! Je hebt een zilveren griffel gekregen voor je kleine beestjes!'
Eerst geloofde ik hem niet. Geen haar op mijn hoofd had daar ooit aan gedacht. Maar het was echt waar. Tot oktober moest ik wachten tot de griffel werd uitgereikt. En nu ligt-ie te glimmen in mijn verzamelingenkast. Tussen schelpen, muizenbotjes, een geitenschedel, een gemummificeerde kikker, een struisvogel-ei, glinsterstenen en andere bijzondere dingen die ik gevonden of gekregen heb.
Uitreiking van de griffel.
©foto van Gerlinde de Geus
©foto van Gerlinde de Geus
Hier staan de griffel- en penseelwinnaars van 1997 bij elkaar. Herken je ze?
Van links naar rechts:
Benoît
Rotraut S. Berner
Ted van Lieshout
Sjoerd Kuyper
Dick Bruna
Toon Tellegen
Max Veldhuijs †
Theo Vijgen
Ik
Joke van Leeuwen

Heb je wel eens een zilveren griffel gezien? Hij zit mooi opgeborgen in een doosje van plexiglas. Een griffel is een soort potlood van leisteen. Vroeger schreven kinderen hiermee op een lei: dat is een klein schoolbordje dat ook van leisteen is gemaakt. Als zo'n leibordje volgeschreven was, werd alles met een sponsje of doekje schoongemaakt en kon je weer verder schrijven. In die tijd waren er nog geen schriften, ballpoints en stiften.
Later zijn de drie losse boekjes gebundeld in één boek
dat Kleine kriebelbeestjes heet.
 |
Hier een stukje uit Kleine kriebelbeestjes.
Wormen op de piano
Er was eens een meneer die een proefje deed. Hij nam een bloempot met aarde en wormen erin. Die zette hij op zijn piano. Hij speelde een stukje. Je gelooft het of niet, alle wormen kwamen omhoog. Net of ze wilden dansen.
Opeens begreep de man het. Door de piano trilde de grond. Dat betekent: pas op... een mol. Want mollen eten wormen. Daarom kropen die wormen zo snel omhoog. |