|
| |
Dit verhaal stond in de Okki van 12 oktober 1990,
met tekeningen van
Julius Ros
Wat een oren!
Heb je wel eens naar oren gekeken?
Alle oren zijn anders.
Olifanten hebben superoren: de grootste ter wereld.
Heeft een olifant het warm?
Dan wappert hij ze heen en weer.
Zo zorgt hij voor een koel windje.
|
 |
Ook een vis heeft oren.
Die oren zie je niet
Ze zitten binnen in zijn kop.
Maar de vis kan er goed mee horen.
|
 |
De oren van een dolfijn zijn twee kleine spleetjes.
Daarmee hoort hij als de beste.
Hij hoort zelfs geluiden die wij niet kunnen horen. |
 |
En waar zitten de oren van een mug?
Muggen horen met hun antennes.
Komt er een vrouwtjesmug aan, dan hoort hij dat meteen.
Hij hoort het aan haar gezoem.
|
 |
Sommige sprinkhanen hebben oren op hun achterste.
Stel je voor dat wij daar onze oren hadden.
Dan zouden we rare geluiden horen. |
 |
 |
Nee, onze oren zitten gelukkig aan ons hoofd.
En wat voor oren! |
Wil je een ander verhaal?
|
|
